18.06.2012
Depresyon modum sona erdi (: . Ve bunda sebebimin katkısı çok büyük. Aslında duygu yoğunluğu yaşandığı zamanlarda daha kaliteli yazılar çıkar ama ben yine de yazmaya devam edeceğim
(: . Sevdim ben bu işi. Daha çook yolum var ama blogger olmaya kararlıyım sanırım. İnsanlar kötü, anlatamıyorsun derdini. Güvenemiyorsun herkese. İçine atınca da tek zararı sana oluyor. Aslında yaptığımız her şeyin yararı da zararı da bize değil mi ?
Ben her şeyimi yazsam buraya. Sonra insanlar okusa... Bazılarının dertlerine deva olsa mesela yazılarım. Tüm düşüncelerim burada yazıyor olsa, beni en yakından tanıyanlar bile okuduklarında şaşırsa. Dertlensem yazsam, mutluluktan uçsam yine buraya yazsam... Hiçbir yapmacıklık olmadan içimden geldiği gibi yazsam her şeyi. Benim dünyam olsa burası... . Bence çok da güzel olur (: . Takipçilerim olsa mesela... 'Nerede kaldı yeni yazın çok beklettin bizi' deseler bana. Yorumlar gelse yazılarıma her yaştan, her kesimden... 'Çok iyi geldi bu yazı, iyiki varsın' dense yorumlarda. Bende bunları okuyup mutlu olsam, sevinsem içten içe. Hatta bazı zor zamanlarımda takipçilerim de akıl verse bana. Hiç görmeden çok sevsem hepisini, onlar da beni...
Her şeyin çok başındayım henüz. Ama neden olmasın, olur ileride bunlar değil mi ? Olur olur çok güzel olur hem de (: .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder